Uzman psikolog Shalbukil: “Çocuklara hayvanların yırtıcı ve yırtıcı istikametlerini değil, sevgi istikametlerini vurgulayarak anlatmalıyız”
DİYARBAKIR – Son periyotlarda Türkiye’de biroldukca vilayette sokak köpekleri hücumları yaşandı. Uzman klinik psikolog Hasret Shalbukil, sokak köpekleri hücumlarının artmasının altındaki sebebin hayat alanlarının kısıtlanmasından kaynaklı olduğunu belirtirken, çocuklardaki travmanın atlatılması için de ebeveynlere sorumluluk düştüğünü söylemiş oldu.
Türkiye’de son periyotlarda birfazlaca kentte sokak köpekleri atakları artmaya başladı. Bilhassa çocukların buna maruz kalması önemli travmaların yaşanmasına ve bunun uzun müddet bilinçaltında kalmasıyla hayvanlara karşı bir fobinin ortaya çıkmasına niye olduğu belirlendi.
Uzman klinik psikolog Hasret Shalbukil, bireylerin doğduğunda hayvan endişesiyle dünyaya gelmediğini, bunun vakit ve süreç içerisinde günlük yaşantıda, ailenin ve etrafın faktörleriyle insanlara aşılanan bir durum olduğuna dikkat çekti. Shalbukil, bu süreçte en çok da köpek ve kedi fobi tasasının ortaya çıkacağını kaydetti.
“Fobisi olan bir ebeveyn var ise o çocuk da hayvana karşı dehşetle büyüyor”
Çocukların hayvanlara olan sevgileriyle bağ kuracağını aktaran Shalbukil, “Lakin bu durumlar değişebiliyor. hiç bir çocuk hayvanı tanımaz. Hayvanı tanıma sürecinde farklı durumlar yaşana biliniyor. Bilhassa şayet fobisi olan bir ebeveyn var ise o çocuk da hayvana karşı dehşetle büyüyor. Aslında genelde çocuklar etraflarını taklit ederek hayvan sevgisi aşılanıyor. Zira etrafında gördükleri durumları yaşıyorlar. Bu yüzden çoklukla bu tıp durumlarda en kıymetli şey, ailelerin rolüdür. Aileler, çocuklarına sevgiyi nasıl aşılabilirler? Birinci etapta çocuklarına hayvanı tanıtmalılar. Bir hayvana nasıl yaklaşmalı, nasıl sevmeli, nasıl bağ kurmalı. Bunu tanıttıktan daha sonra çocukla hayvanı baş başa bırakabilmeliler. Zira çocuk bunu bilmeden hayvana nasıl davranacağını da bilmez. O durumlarda kedi yahut köpek canı acıdığında, çocuk kedini kuyruğundan direkt tutup çekerse canı acıdığında dolayı direkt çocuğu tırmalamaya başlar. Çocuğun canı acımaya başladığında onun hayvanlara karşı olan tavrını olumsuz tarafta farklı bir tarafa kaydırabilir” dedi.
Son periyotlarda hayli sık duyulan yahut haberlerde görülen pitbull saldırısına uğramış çocuk bu cinslerden dolayı travma yaşandığını söz eden Shalbukil, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Veya aile travma yaşıyor. Çocuk onunla nasıl savaşacağını bilmediği için bu durumda korkmaya başlar. ve bu endişe ileriki periyotlarda ona benzeri bir hayvanla karşı karşıya geldiğinde baş dönmesi, mide bulantısı, bedende terleme, hatta o denli bir duruma gelir ki, ondan kaçmaya çalışırken tehlikeli bir durumla karşı karşıya gelebiliyor. Örneğin çocuk yolda yürürken daha evvel bir hayvan saldırısına uğradı ve o hayvanla yüz yüze geldi, sokak da karşılaştı. Çocuk o an onuna nasıl yaklaşacağını bilmediği için panik haliyle kaçmaya çalışacaktır. ve o kaçış sırasında ansızın bir cadde fırlaması da olabilir, bir yerden düşmesi de olabilir. Yani tehlike arz eden bir durum. Çocuklar bu biçimde bir travma yaşadığında burada en değerli dayanağı vereceği roller bizler, ebeveynleriz.”
“Çocuklara hayvanların yırtıcı ve yabanî taraflarını değil, sevgi taraflarını vurgulayarak anlatmalıyız”
Günümüzde insanların, hayvanların ömür alanlarını elinden aldığını kaydeden Shalbukil, ” Ömür alanlarını elinden aldığımız için bu akınlara maruz kalıyoruz. Çocuklar, bizler. Bizlerin bir karantina süreci vardı. Hepimiz meskende kaldıkça hırçınlaşıyorduk. Tıpkı şey hayvanlar ortasında geçerli. Çocuklara hayvanları tanıtırken onların daha hayli yırtıcı ve yırtıcı istikametlerini değil de sevgi taraflarını vurgulayarak anlatmalıyız. Çocuklara bunu anlatırken de mümkün mertebede çocuklara hayvanı tanıtmadan evvel onunla ilgili pelüş oyuncaklarla tanıtmalıyız. Yavaştan dokunmasını sağlamalıyız. daha sonra onunla ilgili fotoğraflar, animasyonlar yaptırarak çocuklara sevgiyi aşıladıktan daha sonra hayvanlarla yüz yüze getirmeliyiz. Şu periyotta özelikle bence bütün ebeveynler çocuklarını evcil bir hayvanla büyütmeliler. Bunun en kıymetli özelliklerinden biri de hem ruhsal tıpkı vakitte duygusal olarak çocuklarının uygunlaşmasını sağlıyor. ve çocuk öz inançlı büyüyor. Çocuk paylaşımcı olmayı öğreniyor. Çocuk bu süreçte kendi sorumluluğunu biliyor. Aslında bir hayvanında sorumluluğunu alıyor farkında olmadan” diye konuştu.
İhlas Haber Ajansı / Rıdvan Kılıç – Sıhhat
DİYARBAKIR – Son periyotlarda Türkiye’de biroldukca vilayette sokak köpekleri hücumları yaşandı. Uzman klinik psikolog Hasret Shalbukil, sokak köpekleri hücumlarının artmasının altındaki sebebin hayat alanlarının kısıtlanmasından kaynaklı olduğunu belirtirken, çocuklardaki travmanın atlatılması için de ebeveynlere sorumluluk düştüğünü söylemiş oldu.
Türkiye’de son periyotlarda birfazlaca kentte sokak köpekleri atakları artmaya başladı. Bilhassa çocukların buna maruz kalması önemli travmaların yaşanmasına ve bunun uzun müddet bilinçaltında kalmasıyla hayvanlara karşı bir fobinin ortaya çıkmasına niye olduğu belirlendi.
Uzman klinik psikolog Hasret Shalbukil, bireylerin doğduğunda hayvan endişesiyle dünyaya gelmediğini, bunun vakit ve süreç içerisinde günlük yaşantıda, ailenin ve etrafın faktörleriyle insanlara aşılanan bir durum olduğuna dikkat çekti. Shalbukil, bu süreçte en çok da köpek ve kedi fobi tasasının ortaya çıkacağını kaydetti.
“Fobisi olan bir ebeveyn var ise o çocuk da hayvana karşı dehşetle büyüyor”
Çocukların hayvanlara olan sevgileriyle bağ kuracağını aktaran Shalbukil, “Lakin bu durumlar değişebiliyor. hiç bir çocuk hayvanı tanımaz. Hayvanı tanıma sürecinde farklı durumlar yaşana biliniyor. Bilhassa şayet fobisi olan bir ebeveyn var ise o çocuk da hayvana karşı dehşetle büyüyor. Aslında genelde çocuklar etraflarını taklit ederek hayvan sevgisi aşılanıyor. Zira etrafında gördükleri durumları yaşıyorlar. Bu yüzden çoklukla bu tıp durumlarda en kıymetli şey, ailelerin rolüdür. Aileler, çocuklarına sevgiyi nasıl aşılabilirler? Birinci etapta çocuklarına hayvanı tanıtmalılar. Bir hayvana nasıl yaklaşmalı, nasıl sevmeli, nasıl bağ kurmalı. Bunu tanıttıktan daha sonra çocukla hayvanı baş başa bırakabilmeliler. Zira çocuk bunu bilmeden hayvana nasıl davranacağını da bilmez. O durumlarda kedi yahut köpek canı acıdığında, çocuk kedini kuyruğundan direkt tutup çekerse canı acıdığında dolayı direkt çocuğu tırmalamaya başlar. Çocuğun canı acımaya başladığında onun hayvanlara karşı olan tavrını olumsuz tarafta farklı bir tarafa kaydırabilir” dedi.
Son periyotlarda hayli sık duyulan yahut haberlerde görülen pitbull saldırısına uğramış çocuk bu cinslerden dolayı travma yaşandığını söz eden Shalbukil, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Veya aile travma yaşıyor. Çocuk onunla nasıl savaşacağını bilmediği için bu durumda korkmaya başlar. ve bu endişe ileriki periyotlarda ona benzeri bir hayvanla karşı karşıya geldiğinde baş dönmesi, mide bulantısı, bedende terleme, hatta o denli bir duruma gelir ki, ondan kaçmaya çalışırken tehlikeli bir durumla karşı karşıya gelebiliyor. Örneğin çocuk yolda yürürken daha evvel bir hayvan saldırısına uğradı ve o hayvanla yüz yüze geldi, sokak da karşılaştı. Çocuk o an onuna nasıl yaklaşacağını bilmediği için panik haliyle kaçmaya çalışacaktır. ve o kaçış sırasında ansızın bir cadde fırlaması da olabilir, bir yerden düşmesi de olabilir. Yani tehlike arz eden bir durum. Çocuklar bu biçimde bir travma yaşadığında burada en değerli dayanağı vereceği roller bizler, ebeveynleriz.”
“Çocuklara hayvanların yırtıcı ve yabanî taraflarını değil, sevgi taraflarını vurgulayarak anlatmalıyız”
Günümüzde insanların, hayvanların ömür alanlarını elinden aldığını kaydeden Shalbukil, ” Ömür alanlarını elinden aldığımız için bu akınlara maruz kalıyoruz. Çocuklar, bizler. Bizlerin bir karantina süreci vardı. Hepimiz meskende kaldıkça hırçınlaşıyorduk. Tıpkı şey hayvanlar ortasında geçerli. Çocuklara hayvanları tanıtırken onların daha hayli yırtıcı ve yırtıcı istikametlerini değil de sevgi taraflarını vurgulayarak anlatmalıyız. Çocuklara bunu anlatırken de mümkün mertebede çocuklara hayvanı tanıtmadan evvel onunla ilgili pelüş oyuncaklarla tanıtmalıyız. Yavaştan dokunmasını sağlamalıyız. daha sonra onunla ilgili fotoğraflar, animasyonlar yaptırarak çocuklara sevgiyi aşıladıktan daha sonra hayvanlarla yüz yüze getirmeliyiz. Şu periyotta özelikle bence bütün ebeveynler çocuklarını evcil bir hayvanla büyütmeliler. Bunun en kıymetli özelliklerinden biri de hem ruhsal tıpkı vakitte duygusal olarak çocuklarının uygunlaşmasını sağlıyor. ve çocuk öz inançlı büyüyor. Çocuk paylaşımcı olmayı öğreniyor. Çocuk bu süreçte kendi sorumluluğunu biliyor. Aslında bir hayvanında sorumluluğunu alıyor farkında olmadan” diye konuştu.
İhlas Haber Ajansı / Rıdvan Kılıç – Sıhhat