Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesinde eğitim bakılırsan genç sağlıkçılar, yaşlıların zahmetlerini anlayabilmeleri için hareketlerini ve duyularını kısıtlayan aparatlarla yaşlılık tecrübesi yaşıyor.
Geriatri Bilim Kolu ile Hemşirelik Fakültesi, son sınıf öğrencilerinin yaşlılarla empati bağı kurabilmesi için bir simülasyon programı başlattı.
Yaşlılık tesirini katarakt ve glokom tesiri veren gözlük, çınlama sesi verilen kulaklık, eklemleri güçsüzleştiren ve sırt ağrısı veren aparatlar takarak anlayan öğrenciler, titreyen eldivenlerle eşyaları tutmaya çalışıyor.
Geriatri Bilim Kısmı Lideri Prof. Dr. Ahmet Turan Işık, AA muhabirine, sıhhat çalışanlarının yaşlıları anlamalarının fazlaca kıymetli olduğunu söylemiş oldu.
Yaşlılığın ne demek olduğunun teorik olarak yeteri kadar anlaşılamadığını, bunu yaşamak gerektiğini aktaran Işık, simülasyon yardımıyla tabip ve hemşire adaylarının yaşlılara bakış açılarının değiştiğini tabir etti.
“Daha sabırlı olayım”
Geleceğin sıhhat profesyonellerine, eğitimleri sırasında yaşlılığın nasıl bir algı ve his olduğunu empatiyle göstermek istediklerini belirten Işık, şu biçimde konuştu:
“Gönül isterdi ki bu eğitimi toplumda yaşlı ile muhatap olan herkese verebilsek. Belediye otobüs sürücüsüne, banka memuruna, gişedeki memura herkese bunu hissettirebilsek. Yaşlılar bizim üzere duymuyor, görmüyor, bizim üzere süratli hareket edemiyorlar. Gencecik arkadaşların kıyafetleri giydikten daha sonra hareketlerinin nasıl yavaşladığını, görmelerinin nasıl bozulduğunu, ellerindeki kavrama gücünün nasıl kaybolduğunu görmekteyiz.”
Simülasyon eğitimini koordine eden Doç. Dr. Burcu Akpınar Söylemez de Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğü’ne bağlı 8 huzurevinde çalışan hemşirelere bu eğitimi verdiklerini, çalışmanın tıp ve hemşirelik fakültesi son sınıf öğrencileriyle devam ettiğini lisana getirdi.
Öğrencilerin eğitimde büyük şaşkınlıklar yaşadığını lisana getiren Söylemez, şunları kaydetti:
“Yaşlılığı hiç bu biçimde düşünmediklerini söylüyorlar. Evvel bir negatif görüş başlıyor, ‘bu biçimde mi oluyor’ diye. daha sonra farkındalıkları artıyor. Kendi yaşlılıklarına yönelik yatırım yapmaya başlıyorlar. Eklem sıhhatlerini korumak ismine spor yapıyorlar. daha sonra, ‘hastama haydi hadi demekten vazgeçeyim, daha sabırlı olayım. İrtibat kurarken ses tonuma ve duruşuma dikkat edeyim’ diyorlar. Bu uygulama yardımıyla farkındalıkların arttığını görüyoruz. Kişi kendi üzerinde denediğinde birtakım şeyleri daha düzgün fark ediyor. Bir daha sonraki yaşlıyla karşılaştığında daha fazla dikkat kesileceğini ve vakit tanıyacağını söylüyorlar. Çok olumlu bildirimler alıyoruz.”
“Bakış açım değişti”
DEÜ Geriatri Bilim Kolu’nda yan kol uzmanlık eğitimi alan Dr. Açelya Gökdeniz Yıldırım simülasyon yardımıyla yaşlılığın düşündüğünden daha güç bir müddetç olduğunu anladığını söylemiş oldu.
Yıldırım, “Bir insanın bu türlü günlük hayatını idame ettirmesi, tuvalet, banyo üzere muhtaçlıklarını karşılaması, kendi yemeğini yiyebilmesi epey güç. Yaşlıların hakikaten bakıma muhtaç olduğunu daha düzgün gözlemledim.” dedi.
Hemşirelik Fakültesi son sınıf öğrencisi İrem Çam da simülasyon kıyafetlerini giyince yürümekte zorluk çektiğini, fazlaca garip bir his yaşadığını söylemiş oldu.
Eğitim yardımıyla yaşlılara davranırken daha dikkatli olması gerektiğini bir sefer daha anladığını vurgulayan Çam, “Onları göz arkası etmeyerek fikirlerimi daha içten lisana getireceğimi düşünüyorum. Hastalara karşı bakış açım artık değişti.” diye konuştu.
AA / Numan Erölmez – Sıhhat
Geriatri Bilim Kolu ile Hemşirelik Fakültesi, son sınıf öğrencilerinin yaşlılarla empati bağı kurabilmesi için bir simülasyon programı başlattı.
Yaşlılık tesirini katarakt ve glokom tesiri veren gözlük, çınlama sesi verilen kulaklık, eklemleri güçsüzleştiren ve sırt ağrısı veren aparatlar takarak anlayan öğrenciler, titreyen eldivenlerle eşyaları tutmaya çalışıyor.
Geriatri Bilim Kısmı Lideri Prof. Dr. Ahmet Turan Işık, AA muhabirine, sıhhat çalışanlarının yaşlıları anlamalarının fazlaca kıymetli olduğunu söylemiş oldu.
Yaşlılığın ne demek olduğunun teorik olarak yeteri kadar anlaşılamadığını, bunu yaşamak gerektiğini aktaran Işık, simülasyon yardımıyla tabip ve hemşire adaylarının yaşlılara bakış açılarının değiştiğini tabir etti.
“Daha sabırlı olayım”
Geleceğin sıhhat profesyonellerine, eğitimleri sırasında yaşlılığın nasıl bir algı ve his olduğunu empatiyle göstermek istediklerini belirten Işık, şu biçimde konuştu:
“Gönül isterdi ki bu eğitimi toplumda yaşlı ile muhatap olan herkese verebilsek. Belediye otobüs sürücüsüne, banka memuruna, gişedeki memura herkese bunu hissettirebilsek. Yaşlılar bizim üzere duymuyor, görmüyor, bizim üzere süratli hareket edemiyorlar. Gencecik arkadaşların kıyafetleri giydikten daha sonra hareketlerinin nasıl yavaşladığını, görmelerinin nasıl bozulduğunu, ellerindeki kavrama gücünün nasıl kaybolduğunu görmekteyiz.”
Simülasyon eğitimini koordine eden Doç. Dr. Burcu Akpınar Söylemez de Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğü’ne bağlı 8 huzurevinde çalışan hemşirelere bu eğitimi verdiklerini, çalışmanın tıp ve hemşirelik fakültesi son sınıf öğrencileriyle devam ettiğini lisana getirdi.
Öğrencilerin eğitimde büyük şaşkınlıklar yaşadığını lisana getiren Söylemez, şunları kaydetti:
“Yaşlılığı hiç bu biçimde düşünmediklerini söylüyorlar. Evvel bir negatif görüş başlıyor, ‘bu biçimde mi oluyor’ diye. daha sonra farkındalıkları artıyor. Kendi yaşlılıklarına yönelik yatırım yapmaya başlıyorlar. Eklem sıhhatlerini korumak ismine spor yapıyorlar. daha sonra, ‘hastama haydi hadi demekten vazgeçeyim, daha sabırlı olayım. İrtibat kurarken ses tonuma ve duruşuma dikkat edeyim’ diyorlar. Bu uygulama yardımıyla farkındalıkların arttığını görüyoruz. Kişi kendi üzerinde denediğinde birtakım şeyleri daha düzgün fark ediyor. Bir daha sonraki yaşlıyla karşılaştığında daha fazla dikkat kesileceğini ve vakit tanıyacağını söylüyorlar. Çok olumlu bildirimler alıyoruz.”
“Bakış açım değişti”
DEÜ Geriatri Bilim Kolu’nda yan kol uzmanlık eğitimi alan Dr. Açelya Gökdeniz Yıldırım simülasyon yardımıyla yaşlılığın düşündüğünden daha güç bir müddetç olduğunu anladığını söylemiş oldu.
Yıldırım, “Bir insanın bu türlü günlük hayatını idame ettirmesi, tuvalet, banyo üzere muhtaçlıklarını karşılaması, kendi yemeğini yiyebilmesi epey güç. Yaşlıların hakikaten bakıma muhtaç olduğunu daha düzgün gözlemledim.” dedi.
Hemşirelik Fakültesi son sınıf öğrencisi İrem Çam da simülasyon kıyafetlerini giyince yürümekte zorluk çektiğini, fazlaca garip bir his yaşadığını söylemiş oldu.
Eğitim yardımıyla yaşlılara davranırken daha dikkatli olması gerektiğini bir sefer daha anladığını vurgulayan Çam, “Onları göz arkası etmeyerek fikirlerimi daha içten lisana getireceğimi düşünüyorum. Hastalara karşı bakış açım artık değişti.” diye konuştu.
AA / Numan Erölmez – Sıhhat