Ramazan denince akla gelen birinci şey, ekmeklerin şahı, sıcacık Ramazan pidesini sevmeyen yoktur. Ramazan haricindeki vakit içinderda en azından bir defa ‘şimdi sıcacık bir pide olsaydı da yeseydik!’ diye iç çektiyseniz şayet bu içeriğimiz sizin için. niye pide yalnızca Ramazan ayında yapılır?
Pide, Yunanca píta πίτα “yassı hamur ekmeği” sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Aramice/Süryanice pettā פתתא “ekmek kesimi, lokma” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice “kırma, (özellikle ekmeği) bölme, ufalama, lokma haline getirme” kökünden türetilmiştir.
Tarihi pek kadim olan bu ekmek bildiğimiz halini Osmanlı’da 15. yüzyılla bir arada almaya başlamıştır. Pidenin 18. Yüzyıl Osmanlı Saray Mutfağı’nda Ramazan ayında has ekmeğin yanında çoğunlukla ismi geçen bir ekmek olduğunu kayıtlarda bakılırsabilmekteyiz.
Pidenin Ramazan ayının bir sembolü haline gelmesi bir daha Osmanlı vaktinde gerçekleşmiştir. Fırıncılar Ramazan’a bir ay kala fırınlarını temizlerler ve Anadolu’dan yalnızca pide için özel unlar getirtirlerdi. hem de Ramazan pidesi yapan tırnakçı ustalarını da erkenden fiyatlardı.
Bu ekmeğin yalnızca Ramazan’da çıkmasının en büyük niçini evvela öteki ekmeklere nazaran üretiminin fazlaca meşakkatli olması.
birinci vakit içinderda unu klasik unlardan farklı. Ramazan pidesi unu diye geçen özel karışım bir un kullanılıyor.
Hamuru başka ekmek hamurlarına bakılırsa hayli yumuşak ve biçim alması büyük bir ustalık istiyor.
Hamurun altına tezgaha yapışmasın diye kepek kullanılıyor ve biçim verildikten daha sonra bir de mayalanmasını beklemek gerekiyor.
Yani aslında bildiğimiz ekmeklerin haricinde imal edilen bir ekmek çeşidi. Seri üretimi neredeyse imkansız, her bir pide hudutlu sayıda üretilebiliyor!
Bu sebeple pide sadece Ramazan aylarında üretilen ve yıl boyunca dört gözle beklediğimiz özel bir ekmeğe dönüşüyor!
Herkese mis kokulu sıcacık Ramazan pidesi tadında günler dileriz! Öbür içeriklerimize de göz atabilirsiniz.
Pide, Yunanca píta πίτα “yassı hamur ekmeği” sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Aramice/Süryanice pettā פתתא “ekmek kesimi, lokma” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice “kırma, (özellikle ekmeği) bölme, ufalama, lokma haline getirme” kökünden türetilmiştir.
Tarihi pek kadim olan bu ekmek bildiğimiz halini Osmanlı’da 15. yüzyılla bir arada almaya başlamıştır. Pidenin 18. Yüzyıl Osmanlı Saray Mutfağı’nda Ramazan ayında has ekmeğin yanında çoğunlukla ismi geçen bir ekmek olduğunu kayıtlarda bakılırsabilmekteyiz.
Pidenin Ramazan ayının bir sembolü haline gelmesi bir daha Osmanlı vaktinde gerçekleşmiştir. Fırıncılar Ramazan’a bir ay kala fırınlarını temizlerler ve Anadolu’dan yalnızca pide için özel unlar getirtirlerdi. hem de Ramazan pidesi yapan tırnakçı ustalarını da erkenden fiyatlardı.
Bu ekmeğin yalnızca Ramazan’da çıkmasının en büyük niçini evvela öteki ekmeklere nazaran üretiminin fazlaca meşakkatli olması.
birinci vakit içinderda unu klasik unlardan farklı. Ramazan pidesi unu diye geçen özel karışım bir un kullanılıyor.
Hamuru başka ekmek hamurlarına bakılırsa hayli yumuşak ve biçim alması büyük bir ustalık istiyor.
Hamurun altına tezgaha yapışmasın diye kepek kullanılıyor ve biçim verildikten daha sonra bir de mayalanmasını beklemek gerekiyor.
Yani aslında bildiğimiz ekmeklerin haricinde imal edilen bir ekmek çeşidi. Seri üretimi neredeyse imkansız, her bir pide hudutlu sayıda üretilebiliyor!
Bu sebeple pide sadece Ramazan aylarında üretilen ve yıl boyunca dört gözle beklediğimiz özel bir ekmeğe dönüşüyor!
Herkese mis kokulu sıcacık Ramazan pidesi tadında günler dileriz! Öbür içeriklerimize de göz atabilirsiniz.